Περπατώντας στα “Λαδάδικα”

Στην Μυτιλήνη, από τον 19ο αιώνα μέχρι και την δεκαετία του ’70, στην περιοχή που ξεκινά από το λιμάνι και καταλήγει στην Κουμιδιά και το Πηγαδάκι, χτυπούσε η καρδιά του εμπορίου του βασικού προϊόντος του νησιού, που ήταν το λάδι.
Στο λιμάνι και γύρω απ’ αυτό, υπήρχαν εμπορικές επιχειρήσεις συντεχνίες εργατών και αχθοφόρων, ναυτικά γραφεία, προξενεία, Τράπεζες, σκοτεινά λαδομάγαζα, πλάστιγγες, καραγωγείς, βαρέλια… Γι’ αυτό και η περιοχή λεγόταν “Λαδάδικα”.
Η καλή ποιότητα του προϊόντος και η οργάνωση της διακίνησης του, έκανε το λεσβιακό ελαιόλαδο να ξεπεράσει τα στενά όρια ενός νησιού και μιας χώρας και να γίνει γνωστό σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Σήμερα, ο ζωτικός αυτός χώρος έχει αλλάξει χαρακτήρα.
Οι άλλοτε αποθήκες, τα λαδομάγαζα, οι παλιές Τράπεζες, είναι καφετέριες, μπαράκια, παραδοσιακά καφενεία.
Ελάτε λοιπόν παρέα μαζί μας, να περπατήσουμε στην ξεχωριστή αυτή γωνιά της πόλης, να γνωρίσουμε και να αφουγκραστούμε τους ήχους και τους ψιθύρους μιας άλλης εποχής, που έφερε οικονομική και κοινωνική ευημερία στον τόπο.